6.10.2018
W dniu 4-6 października 2018 roku w Zakopanem odbywało się Sympozjum Postępy w leczeniu bólu. Podobnie jak poprzednie Sympozja, także i to okazało się ważnym i dobrze ocenianym spotkaniem naukowym oraz okazją do zapoznania się z najnowszymi osiągnięciami medycyny bólu. Podobnie jak w latach ubiegłych liczymy udział wzięli wybitni naukowcy z polskich i zagranicznych ośrodków akademickich zainteresowanych medycyną bólu.
Celem spotkania była prezentacja nowości w zakresie diagnostyki i leczenia bólu. W tym roku na zaproszenie Polskiego Towarzystwo Badania Bólu, Zakładu Badania i Leczenia Bólu Katedry Anestezjologii i Intensywnej Terapii UJ CM, Medycznego Centrum Kształcenia Podyplomowego UJ CM, Fundacji Medycyny Bólu i Medycyny Praktycznej przedstawiono cztery plakaty w sesji posterowej.
- Zmiany w Państwowym Ratownictwie Medycznym – walka z bólem
Wraz z powstaniem ustawy o państwowym ratownictwie medycznym we wrześniu 2006 roku zaczęły dokonywać się zmiany, które mają na celu poprawę jakości udzielanych świadczeń zdrowotnych u pacjentów w stanie zagrożenia zdrowia i życia na poziomie przedszpitalnym oraz w szpitalnych oddziałach ratunkowych. Podzielenie zespołów ratownictwa medycznego na dwa typy spowodowało konieczność nadania odpowiednich uprawnień grupie zawodowej ratowników medycznych. Na drodze ówczesnego rozporządzenia ratownicy medyczni otrzymali możliwość podawania określonych leków, wśród których środki przeciwbólowe stanowiły: kwas acetylosalicylowy ketoprofen i morfina. Leki te okazały się jednak w znacznym stopniu niewystarczające. Największy problem stanowiło leczenie bólu u dzieci. Z upływem czasu nastąpiły kolejne zmiany, które spowodowały zdecydowany wzrost ilości zespołów ratownictwa medycznego typu P. Ustawodawca wychodząc naprzeciw tym przekształceniom zwiększył ilość środków przeciwbólowych, które mogą być podawane przez ratowników medycznych bez zgody lekarza. W chwili obecnej podstawowy zespół ratownictwa medycznego ma możliwość zwalczania bólu przy użyciu między innymi: kwasu acetylosalicylowego, paracetamolu, ibuprofenu, metamizolu, ketoprofenu, siarczanu morfiny oraz fentanylu. Dzięki takiej ilości leków ratownicy medyczni mogą prowadzić analgezję multimodalną, która znacznie ułatwia kontrolowanie natężenia bólu odczuwalnego przez chorego. Dodatkowo do samych leków analgetycznych podstawowe ZRM mają do dyspozycji koanalgetyki w postaci: diazepamu, midazolamu oraz clonazepamu. Poza postępem w postaci zwiększenia ilości leków, które mogą być podawane samodzielnie przez ratownika medycznego mamy do czynienia również z monitorowaniem bólu w postaci różnego rodzaju skal: NRS, VAS, VRS, BPS. Zważywszy na rozmiar problemu jakim jest zwalczanie bólu w opiece przedszpitalnej dalszy rozwój w tej dziedzinie jest bardzo potrzebny. W chwili obecnej odbywają się konsultacje w sprawie rozporządzenia w sprawie standardu organizacyjnego leczenia bólu. Projekt ten będzie zawierał ustandaryzowane schematy postępowania z pacjentem, u którego występują dolegliwości w postaci bólu.
- Analiza kosztowa leczenia pacjentów bólowych na przykładzie Klinicznego Oddziału Ratunkowego Uniwersyteckiego Centrum Klinicznego w Gdańsku
Celem pracy jest przestawienie analizy kosztowej opieki nad pacjentem „bólowym” a także wskazanie jak najbardziej optymalnego finansowo pakietu tychże działań. Badanie wykonano na podstawie danych finansowych Klinicznego Oddziału Ratunkowego Uniwersyteckiego Centrum Klinicznego w Gdańsku za ostatni rok. Analizie poddano przypadki pacjentów uskarżających się na ból, u których zastosowano farmakoterapię.
- Skala pacjentów „bólowych” w Polsce na przykładzie Klinicznego Oddziału Ratunkowego Uniwersyteckiego Centrum Klinicznego w Gdańsku
Celem niniejszej pracy jest określenie, z jaką częstotliwością szpitale obsługują pacjentów cierpiących bólowo oraz w jaki sposób radzą sobie z ich potrzebami. Badanie przeprowadzono na podstawie danych Klinicznego Oddziału Ratunkowego Uniwersyteckiego Centrum Klinicznego w Gdańsku z lat 2015-2018. Przeanalizowano odsetek pacjentów przybyłych z powodu bólu, jak również ich dalszy proces leczenia. Zbadano również, jakiego rodzaju środki zaradcze najczęściej wykorzystywano.
- Analiza działań leczenia p/bólowego przez zespoły ratownictwa medycznego u pacjentów z ranami oparzeniowymi
Celem pracy jest analiza wyjazdów zespołów ratownictwa medycznego w okresie od 1.11.2017 roku do 30 kwietnia 2018 roku. Analiza obejmują cała Polskę, wszystkie ambulanse. Uzyskane dane pochodzą w Systemu Wspomagania Dowodzenia Państwowego Ratownictwa Medycznego. Analiza obejmuje charakterystykę badanej populacji oraz zastosowane leki. Do badania włączono te, które kończyły się rozpoznaniem oparzenia (T-20 do T-32). Z uwzględnieniem powyższych kryteriów uzyskano 547 przypadków.
Autorami z ramienia Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego byli:
- prof. dr hab. Andrzej Basiński
- dr hab. Wioletta Mędrzycka-Dąbrowska
- dr Marlena Robakowska
- dr Daniel Ślęzak
- mgr Katarzyna Pogorzelczyk
- mgr Joanna Synoweć
- mgr Rafał Szczepański
- mgr Kamil Krzyżanowski
- mgr Przemysław Żuratyński
Autorami z ramienia Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku byli:
- prof. dr hab. Jerzy Robert Ładny
- mgr Klaudiusz Nadolny
W/w realizacja przedsięwzięcia byłaby niemożliwa bez ścisłej współpracy pracowników z Pracowni Ratownictwa Medycznego Katedry i Kliniki Medycyny Ratunkowej, Zakładu Pielęgniarstwa Anestezjologicznego i Intensywnej Opieki, Zakładu Zdrowia Publicznego i Medycyny Społecznej Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego i Kliniki Medycyny Ratunkowej Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku.